Een burn-out wordt vaak als een "psychische ziekte" gezien. In geval van een burn-out is echter geen sprake van een ziekte.
De volgende oorzaken van een burn-out worden vaak benoemd:
Zwaar werk, emotioneel belastend werk, werken in ongunstige omstandigheden.
Slechte CAO, laag betaald, beperkte loopbaanperspectief, onregelmatige werktijden.
Te veel werk, te weinig werk, te eenvoudig werk, te moeilijk werk, te hoog werktempo, te veel verantwoordelijkheid, onduidelijke taakomschrijving.
Slecht management / leiderschap, weinig steun vanuit de organisatie, weinig zeggenschap in de werkomstandigheden, geen goede werkgever, geen goede werkomstandigheden.
Werkzaamheden (inhoudelijk / hoeveelheid) zijn groter dan de draagkracht van de medewerker, er is niet voldoende tijd om te herstellen na overbelasting.
Te weinig werk, te eenvoudig werk, te monotoon, afstomping, behoefte aan actie als uitdaging ter bevestiging van eigenwaarde.
Onduidelijke functieomschrijving, de werkgever en medewerker verschillen van inzicht over de taakinhoud, onduidelijk waarvoor de medewerker verantwoordelijk is, verwachting van werkgever en medewerker over taakinhoud kunnen verschillen waardoor medewerker dingen doet die niet verwacht worden.
Het met regelmaat krijgen van tegenstrijdige, onverenigbare of onmogelijke opdrachten.
Een (te) grote verantwoordelijkheid om de werkzaamheden goed te laten verlopen.
De medewerker vecht tegen "de bierkaai" voor zijn positie, werkomstandigheden en handelswijzen in uitvoering van de werkzaamheden, overgeleverd voelen, geen "stem" hebben in het werk, niet mee kunnen beslissen, geen mogelijkheid om belangen te vertegenwoordigen.
Geen waardering, respect en onderlinge betrokkenheid en steun van collega's / werkgever.
Werken in een sfeer van irritatie, en conflict.
Voldoende werk, ontslagdreiging, reorganisatie, bezuinigingen?
In geval van een burn-out interpreteert, ervaart en beleeft de medewerker tekortkomingen, waardoor een burn-out is ontstaan.
Er kan sprake zijn dat eerder benoemde tekortkomingen niet binnen het bedrijf / organisatie herkend worden. De medewerker waarbij zich een burn-out heeft ontwikkelt ervaart dit echter wel zo.
Wat niet moet worden vergeten is dat dergelijke tekortkomingen in de praktijk ook daadwerkelijk kunnen voorkomen.
Een burn-out kan zich dus ook manifesteren omdat werkelijk sprake is van langdurige tekortkomingen.
Uiteraard kan het ook voorkomen dat de werksituatie normaal is, maar dat de werknemer in de werksituatie tekortkomingen ervaart. De draagkracht van de werknemer is dan kleiner dan de draaglast.
Het tijdig herkenen van een burn-out is van groot belang, zodat adequate maatregelen kunnen worden genomen in de bedrijfsvoering en zodat vanuit het bedrijf de medewerker een begeleidingsperiode kan worden aangeboden, eventueel in samenwerking met de Arbodienst.
Een Arbo-dienst kan een bedrijf / organisatie advies en ondersteuning geven over een "gezonde bedrijfsvoering" zodat mogelijke ontstaan van een burn-out bij medewerkers wordt voorkomen.